„Rodzimy się jak gałęzie na drzewie. Wszyscy rośniemy w różnych kierunkach,
ale nasze korzenie pozostaną takie same”.

W 1000 roku. doszło do wydarzenia, które odbiło się głośnym echem w całym świecie chrześcijańskim – zjazdu gnieźnieńskiego. pielgrzymka cesarza Ottona III do grobu św. Wojciecha. My Ród Kaszyńskich, mieliśmy swój zjazd gnieźnieński  we wrześniu 2024 roku.

Dwudniowe spotkanie , 14 i 15 września 2024 r., odbyło się w Gnieżnie. Wybór nie był przypadkowy. W pierwszej stolicy Polski oraz sąsiednich miejscowościach (Mogilno, Trzemeszno, Trzemżal…) mieszka wielu rodaków, dumnych z przynależności do Rodu Kaszyńskich.  Pierwszego dnia zwiedzaliśmy Bazylikę prymasowską Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie.  To miejsce pochówku świętego Wojciecha, głównego patrona Polski oraz miejsce pięciu koronacji królewskich. Historię „Matki kościołów polskich”  przybliżył ks. infułat Jan Kasprowicz.

W podziemiach zachowały się relikty świątyń powstałych w X i XI w. w formach przedromańskich.

Pierwsza na miejscu zwanym teraz Wzgórzem Lecha była przedromańska rotunda z lat 70. X wieku. Pozostał z niej fragment kolistego muru o średnicy 8 m z okrzesków granitowych, znajdujący się w podziemiach, pochowano w niej Dąbrówkę, żonę Mieszka I.

Historia życia i śmierci Świętego Wojciecha przetrwała do naszych czasów w niezwykłej formie – została przedstawiona na Drzwiach Gnieźnieńskich. Unikatowy zabytek romańskiej sztuki odlewniczej, wykonany za panowania księcia Mieszka III Starego w XII wieku.

Wieczorem 14 września w Hotelu Feniks miał miejsce wernisaż dwóch wystaw:  „Jubileusz 60-lecia pracy dziennikarsko-literackiej   Stanisława Kaszyńskiego” i  „Kaszyn na fotografii Andrzeja Wędzikowskiego”. Zaproszeni goście honorowi: ksiądz infułat Jan Kasprowicz,  Jacek Kowalski (prezydent Gniezna od 2006 do  2014, ), Andrzej Wędzikowski (właściciel firmyAW Transport & Logistics), Elżbieta Kaszyńska (mama Andrzeja Wędzikowskiego).

Publikował w ponad 30 pismach w kraju i za granicą. Dziennikarz, autor książek, podróżnik i animator kultury.  Stanisław Kaszyński, honorowy obywatel Mogilna, otworzył wystawę ukazującą swój zawodowy dorobek. Prezentował swoją najnowszą książkę „Miniatury wspomnień”.

Fot.

Andrzej Wędzikowski w Kaszynie, pomnik Anny Kaszyńskiej

Historyczną pielgrzymkę do miasteczka związanego z życiem i dzuiałalnością świętej Anny Kaszyńskiej odbył Andrzej Wędzikowski w październiku 2023 r. Inspiratorką tej wyjątkowej pielgrzymki była jego matka, głęboko wierząca patronka całej rodziny.

15 września o godz. 10:00 Msza św. w Bazylice prymasowskiej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie. Eucharystię, w intencji Rodu Kaszyńskich, sprawował ksiądz infułat Jan Kasprowicz. 

Uroczyste otwarcie  VIII Spotkania Rodu Kaszyńskich miało miejsce w Hotelu „FENIKS”. Nareszcie (po kolejnych dwóch latach) mogliśmy się znowu zobaczyć, uśmiechnąc, przywitać. Wiele twarzy znanych, ale też nowe pokolenie. Nasza codzienność, w różnych stronach kraju i zagranicy, zamieniła się w święto. Byliśmy razem, dumni ze swojego nazwiska, ciekawi jak czas Nas zmienił. Teraz już wszyscy, wraz z zaproszonymi gośćmi 75 osób, zostali powitani przez dotychczasowy Zarząd Stowarzyszenia Rodu Kaszyńskich. (Benedykt Kaszyński, Ryszard Kaszyński, Stanisław Kaszyński.), organizatora spotkania. Spotkanie było okazją, by dowiedzieć się więcej o sobie, także przeprowadzić Zebranie Członków Stowarzyszenia Rodu Kaszyńskich.

Kontynuując tradycję zapoczatkowaną w 2017 r. zostały nadane tytuły „Bene Maritus dla Rodu Kaszyńskich” (dobrze zasłużony). Tym razem laureatami  zostali: Florian Kaszyński, Piotr Kaszyński.

Podziękowania dla Marii Weber, za pracę w Zarządzie.

Po obiedzie odbył się konkurs rzutu podkową, nasza tradycja od 2009 r. W konkurencji wzięło udział 12 zawodników. Zwyciężył Stanisław Furche z Popielowa. Kolejne miejsca zajęli: Karol Przybylski z Trzemeszna, Stanisław Kaszyński z Krakowa.

Prezentacja „Droga do sukcesu”, to kolejne pozycje programu spotkania. Katarzyna Kaszyńska z Warszawy i Monika Susło z Tarnowy k. Brudzewa, opowiedziały o swoich marzeniach, które zamieniły w sukces. Dla nich praca to pasja.

Zwieńczeniem uroczystości były „Torty rodowe”.