Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – polskie święto państwowe obchodzone co roku 13 kwietnia, uchwalone 14 listopada 2007 roku przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej poprzez aklamację, w celu oddania hołdu ofiarom zbrodni katyńskiej. Dzień Pamięci obchodzony jest w rocznicę opublikowania przez Niemców w 1943 roku informacji o odkryciu w ZSRR masowych grobów oficerów Wojska Polskiego. Związek Radziecki przyznał się oficjalnie do popełnienia zbrodni dopiero po pięćdziesięciu latach od dokonania mordu tj. 13 kwietnia 1990 roku.

Wsród ofiar był ARKADIUSZ ZBIGNIEW KASZYŃSKI

Porucznik taborów rezerwy, 5 dy­wizjon taborów w Bochni armii Kra­ków, inżynier budownictwa wodnego.

Przyszedł na świat 27 marca 1907 r. w majątku Stęplew koło Pod­dębic, z ojca Antoniego i matki Bro­nisławy z Prajssów. W latach mło­dzieńczych mieszkał wraz z matką w Grodnie, gdzie w 1928 r. ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie im. Adama Mickiewicza. Następnie został powołany do odbycia służby wojsko­wej. W 1929 r. ukończył Szkołę Pod­chorążych Rezerwy Piechoty’ nr IX w Berezie Kartuskiej z lokatą 18/108 i przydziałem do 76 pp. W 1934 r. zo­stał przeniesiony do korpusu oficerów taborów. Odbywając w 1935 r. 4-tygo- dniowe ćwiczenia rezerwy w 10 dy­wizjonie taborów, dowództwo wysta­wiło mu następującą opinię: “Ambit­ny, pełen inicjatywy, energiczny, za­radny. Bardzo obowiązkowy, zdyscy­plinowany. W służbie taborowej do­brze przeszkolony

W 1939 r. mieszkał i pracował w Warszawie, jako inż. budownic­twa wodnego w Dowództwie Okręgu Korpusu nr I. Latem 1939 r. został zmobilizowa­ny do 5 dywizjonu taborów w Boch­ni. Z macierzystym dywizjonem prze­szedł cały szlak bojowy w ramach ar­mii “Kraków”.’Po 17 września 1939 r. znalazł się na Kresach Wschodnich, gdzie dostał się do niewoli sowieckiej. Następnie^został uwięziony w obozie dla polskich jeńców wojennych w Kozielsku. Z obozu tego, na przeło­mie 1939 i 1940 r. przesłał do rodziny jedyny list. Wiosną 1940 r. podzielił los swoich prawie 4,5 tys. współtowarzy­szy obozowej niedoli. Mocą tajnego rozkazu NKWD nr 036/1 z 17 kwiet­nia 1940 r. (nr na liście wywozowej 10, nr teczki akt w obozie 4424) został wywieziony z obozu do miejsca ka- źni w Lesie Katyńskim i tam zamor­dowany przez stalinowskich opraw­ców strzałem w tył głowy. W 1943 r. został zidentyfikowany pod numerem PCK/AM/3363 i ekshumowany z dołu śmierci do bratniej mogiły, najpraw­dopodobniej piątej. Przy zwłokach znaleziono m.in. znak tożsamości (nieśmiertelnik) oraz pocztówki.

Pozostaje w wiecznej pamięci bra­tanka Zbigniewa Kaszyńskiego.

                                                                                                                                         (opr. Jan Pietrzak)